De ramen in de Hillegondakerk zijn gemaakt door G.A.H. van der Stok en F.H Abbing werden tussen 1942 en 1948 tijdens de grote renovatie geplaatst in de Hillegondakerk. Naast deze ramen zijn er nog twee “ramen” van de Rotterdamse kunstenaar Marius Richters uit 1923 aanwezig in de kerk. Op deze pagina staat een aantal ramen weergeven, maar daarbij een verhaal rond het kerstraam.
Iets lager zijn twee engelen in aanbidding. De rechter maakt een zegenend gebaar over iedereen die eronder valt. In gedachten hoor je het lied erbij: ‘Ere zij God in de hoge, en vrede op aarde, in mensen een welbehagen’.
Helemaal onderaan vinden we de herders. Twee hebben de herdersstaf nog in hun handen. De één zegent voorzichtig met de handen voor de borst, een ander wil hem ontvangen en sluit hem in zijn hart, en een derde vouwt zijn handen in aanbidding.
In dit tafereel is het lijden echter niet ver weg. Kerst is in oorsprong al met moeilijkheden omgeven. Dat is in de kerk te zien op de twee ramen ernaast, die kruis en opstanding uitbeelden. Op dit kerstraam is het echter ook aanwezig, zij het zeer subtiel. Rechtsonderin staat een lam als beeld van het offer dat dit kind zal brengen. En achter het hoofd van het kind op de schoot van Maria staat een deel van een stal afgebeeld: een dak, ondersteund door een paal met twee dwarsstukken. Deze loopt achter zijn hoofd door naar boven. Dat is in de christelijke kunst een veelgebruikte wijze om het lijden al bij de geboorte subtiel aan te duiden. Het kruis doemt al achter hem op. Dit kind komt om zijn leven te geven, ons ten goede.
Recht tegenover Jezus en Maria vinden we het enige levende wezen dat niet opgaat in het gebeuren, maar dat zich naar de kijker ‘buiten’ richt. Opvallend genoeg is dat de os, boven zijn voerbak. De ezel kijkt naar het kind, met de oren naar achter. Buiten beeld schrapen de hoeven onrustig over de grond, alsof het dier beseft dat het in aanraking komt met iets dat veel groter is dan haarzelf. En daarnaast dus die naar ons kijkende os. Als dat in de kunst gebeurt wil het zeggen: waar staat u als kijker? Vragend en zoekend, als de wijzen? Biddend en ontvangend? Hoe dan ook: gezegend met vrede. De engel laat het zien. In dit kind kijkt God ons liefdevol aan.
